Fuji

Viccis

Największa góra w okolicy, przeważnie penetrowana przez dziwne stwory. Ludzie rzadko przeżywają w miejscach jak ta góra.

KuroKaze

Lecieli w powietrzu mając przed soba widok wielkiej góry....
- Przykro mi, ale nie przywykłem do bycia unoszonym przez dziewczyne! - Powiedział wampir.Nagle gwizdnął głośno aż rozległo się echo. Po chwili słychać było głośne kraczenie. Za głośne jak na zwykłego kruka czy wronę. Już po kliku sekundach zza mgły wyłonił się wielki czarny kształt. Wilki, potezny kruk podleciał dokładnie pod wampira. Ten puścił sie rudowłosej i opadł gładko na swoja nową woźnicę.
- W takim razie lećmy - krzyknął.

Viccis

Dziewczyna warknęła cicho.
Cwaniaczek!
Przynajmniej pozbyła się nadbagażu.
Kiedy dolecieli na miejsce, dziewczyna znów zaczęła niecierpliwie przebierać skrzydłami. Odchyliła włosy z szyi.
- Ugryź.

KuroKaze

Kruk powoli zataczał kręgi nad wampirem i aniołem. Widok z tej góry był cudowny.
Chyba na prawdę nie wie w co się pakuje - pomyślał wampir
Podszedł powoli do rudowłosej, po czym złapał ją delikatnie. Za chwilę jednak umocnił uścisk tak że nie mogła się ruszać. Wiedział, że jest to bolesne. Pamiętał strach w oczach jego ofiar, ich cierpienie. Choć nigdy jeszcze nie wysysał krwi "nie do końca". Będę musiał się naprawdę powstrzymywać... Powoli zatopił zęby, niczym dwa gwoździe w delikatną skórę na szyi dziewczyny. A potem zaczął pić. Pił tak cudowna krew, jakiej jeszcze nigdy w życiu nie zasmakował. Pijał krew ludzi, zwięrząt, czasem nawet całkiem dziwnych istot - ale takiej jeszcze nigdy. Po kilku minutach powróciła jego świadomość. Zauważył, że anioł blednie. Natychmiast się od niej oderwał.
- Żyjesz? - zapytał.

Viccis

Dziewczyna przez chwilę stała w ciszy. Było to najsilniejsze uczucie, jakie kiedykolwiek przeżyła. Jako anioł nie miała skłonności do bólu, czy innych uczuć. Chociaż nie mogła pozwolić wampirowi smakować swojej krwi za długo, bo popadłby w paranoję.
- Przepraszam... - wymamrotała i zaczęła śpiewać smutną piosenkę. Wampir stał zdębiały, a jego źrenice powoli zwężały się. Po kilku sekundach padł na gładką glebę.
- Dasz sobie radę. Niedługo wrócisz. - rzuciła i odleciała.
Nie idę do szkoły...

<zt>

KuroKaze

Wampir powoli budził sie. Przeciagnął się leniwie. I weź tu zaufaj kobiecie. Ale krew była pyszna. Wstał szybko. Po raz pierwszy od dawna był w pełni swoich sił. Dawno też nie pił krwi. W dodatku tak smacznej krwi. zmienił się w cień i posunął w kierunku miasteczka. Czas na lekcje... chyba muszę z kims odbyc poważną rozmowę...
<zt>